Ο τίτλος θα μπεί στο Τέλος.

Αναρωτήθηκες ποτέ τι είναι αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να προτιμάει τον θάνατο από το να απαρνηθεί τα ιδανικά του; Γιατί ένα παιδί εγκαταλείπει την ασφάλεια του σπιτιού του και αποφασίζει να τα βάλει με όλους και με όλα; Τι είναι αυτό που το κάνει να κοιτά με τόση απαξίωση μια ολόκληρη κοινωνία και να της φτύνει κατάμουτρα την αθλιότητα της;

Μήπως είναι το βάρος του νεκρού του φίλου στους ώμους του; Πέθανε στα χέρια του την μέρα που βγήκαν να γιορτάσουν την ονομαστική του εορτή. Τον δολοφόνησε  ένα όργανο του κράτους. 

Ήταν παιδιά δεκαπέντε χρονών. Ο ένας νεκρός. Ο άλλος καταδικασμένος. Το έγκλημά του; Είδε το αληθινό πρόσωπο του τέρατος και έπρεπε να πεθάνει. Και αν αυτό δεν γίνει με μια σφαίρα όπως στον φίλο του, θα γίνει αργά αργά. Θα θαφτεί ζωντανός σε ένα κελί. Έχει υπομονή το τέρας. Ξέρει να επιφέρει τον αργό θάνατο. 

Αυτός ο άνθρωπος που γνώρισε από πρώτο χέρι την χυδαιότητα του κράτους δεν έχει καμιά ελπίδα  να υποταχθεί σε αυτό. Είναι ορκισμένος εχθρός του. Είναι Αναρχικός.

Το τέρας δεν ενδιαφέρεται γι' αυτό. Θα τον συντρίψει όπως και τόσους άλλους πριν από αυτόν. Όπως όλους αυτούς που δεν άντεξαν την όψη του και βάλανε τέλος στην ζωή τους... Και εκείνους, τους λίγους, τους εκλεχτούς, που στέκονται όρθιοι και το πολεμάνε.   Αυτοί δεν πεθαίνουν. Τους θάβει ζωντανούς.

Όλα αυτά είναι απλά σκέψεις, που όμως δεν θα περάσουν ποτέ από το δικό σου το μυαλό. Γιατί εσύ ακούς μονάχα τα δελτία των οκτώ και δεν βλέπεις το αίμα που στάζει από το τηλεκοντρόλ. Τόσο αίμα! Παντού αίμα! Είσαι γεμάτος με αίμα αθώων! Το αίμα ενός ηλικιωμένου που αυτοκτόνησε μπροστά από τον ναό της δήθεν δημοκρατίας σου για να σου ανοίξει τα μάτια! Το αίμα μιας ηλικιωμένης που πέθανε από το κρύο προχτές. Των παιδιών που χάθηκαν στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν σε ένα σπίτι χωρίς ρεύμα.  Του διαδηλωτή που η καρδιά του δεν άντεξε τα δακρυγόνα! Το αίμα χιλιάδων που αυτοκτόνησαν. Το αίμα ενός παιδιού που βγήκε  να γιορτάσει.

Είσαι τόσο βρόμικος, τόσο βουτηγμένος στο αίμα, τόσο συνένοχος που το μόνο που δικαιώνει το έγκλημα της αδιαφορίας και της απραξίας σου είναι ένα δελτίο των οκτώ. Αρνιέσαι να κοιτάξεις, να δεις οτιδήποτε άλλο, γιατί αυτό είναι το μόνο στοιχείο της αθωότητας σου.  Πλαστό το ξέρεις, αλλά είναι το μόνο που έχεις. Ένα ψεύτικο δελτίο των οκτώ.

Κάθεσαι εκεί, καρφωμένος στον καναπέ σου, βουτηγμένος στην συνενοχή σου και κρατάς με τα ματωμένα χέρια σου τα παιδιά σου. Τα μυείς στην αθλιότητα σου. Τα κάνεις και αυτά συνένοχα ώστε να μην έχουν ελπίδα να δουν οτιδήποτε άλλο παρά μόνο αυτό που θα δίνει άλλοθι στα εγκλήματά σου... Μην φοβάσαι! Μπορείς να κοιμάσαι ήσυχος! Εσύ και αυτά δεν θα δείτε ποτέ το αληθινό πρόσωπο του τέρατος. Γιατί εσείς είστε το τέρας.

Ασυμβίβαστη Χ.