Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας διάλεξε μέρα σημαδιακή να βάλει τέλος ακόμα και στη μοναδική παγκοσμίως αντίσταση εναντίον κατακτητών, την αντίσταση των Ελλήνων. Διάλεξε μέρα να ξεσκίσει και τους νεκρούς μας. "Σήμερα τιμούμε φίλους και συμμάχους.'' Αγωνιστήκαμε μαζί με τους συμμάχους ενάντια στην βαρβαρότητα και την μισαλλοδοξία ...από κοινού δώσαμε τον αγώνα και ανοίξαμε το δρόμο για την μεγάλη νίκη των συμμάχων, που ήρθε τέσσερα χρόνια μετά και που εγκαινίασε μία νέα περίοδο ειρήνης, δημιουργίας και συνύπαρξης και έθεσε τα θεμέλια της νέας μεγάλης μας πατρίδας της Ευρώπης...". Αυτό ξεστόμισε ο υπουργός μπροστά σε ενστόλους ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου και ουδείς είπε “Τι λες ρε;!”.
Ποιους συμμάχους είχαν οι Έλληνες το '40 στο αλβανικό μέτωπο; Ποιους συμμάχους είχαν οι Έλληνες όταν έδιναν τις μάχες σε πόλεις και σε βουνά εν μέσω κατοχής; Ποιους, μωρέ; Ποιος από τους φίλους και συμμάχους μετά την πτώση του ναζισμού στην Ευρώπη πήρε το μέρος της Ελλάδας για τις πολεμικές αποζημιώσεις από την φίλη και σύμμαχη Γερμανία; Όλοι οι φίλοι και σύμμαχοι πήραν και με το παραπάνω τις αποζημιώσεις τους εκτός από την Ελλάδα. Οι φίλοι έπαιρναν χρήμα να ορθοποδήσουν και εμείς τσουβάλια με σκουληκιασμένο αλεύρι με το σχέδιο Μάρσαλ.
Τέσσερα χρόνια για τον κύριο υπουργό κράτησε ο πόλεμος με νικητές τους συμμάχους και φίλους. Ναι, έχει δίκιο ο υπουργός. Όχι όμως για την Ελλάδα διότι μόλις κόπασε ο ναζισμός και μόλις κόπασαν οι ζητωκραυγές για την Ελευθερία, η φίλη και σύμμαχη Αγγλία εκτελούσε εν ψυχρώ σε πλατείες και δρόμους Έλληνες που δεν βαστούσαν και δεύτερη κατοχή. Εκτελούσαν αυτούς που είπαν και δεύτερη φορά “ΟΧΙ”.
Πόλεμο ξεκίνησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας με τους νεκρούς της Ελλάδας. Να τους εξαφανίσει από προσώπου γης θέλει, αφού όπως ξεστόμισε “ανοίξαμε τον δρόμο για τη μεγάλη νίκη των συμμάχων”. Η νίκη ήταν των συμμάχων, οι Έλληνες δεν νίκησαν ποτέ για τον εν λόγω κύριο. Οι Έλληνες για τον υπουργό ήταν τα αναλώσιμα. Το αίμα των Ελλήνων δεν δόθηκε για την ελευθερία της πατρίδας τους, των παιδιών τους, των ιδεών τους αλλά για τους φίλους και συμμάχους. Στα μνημεία των πεσόντων σε λίγο δεν θα βλέπουμε “Έπεσε υπέρ πατρίδος” αλλά “Έπεσε υπέρ Ενωμένης Ευρώπης”, υπέρ της πατρίδας του Αβραμόπουλου και του σιναφιού του.
Ο υπουργός χθες μάς ανακοίνωσε ότι πλέον δεν υπάρχει πατρίδα με το όνομα Ελλάδα. “...για τα θεμέλια της νέας μεγάλης μας πατρίδας, της Ευρώπης”, τόνισε. Η Ελλάδα έχασε το 10% του άμαχου πληθυσμού της και περίπου 90,000 στρατιώτες από τους οποίους οι μισοί είναι ακόμα άταφοι για τα θεμέλια της νέας πατρίδας Ευρώπης; Τα κόκαλα όλων αυτών έγιναν τα υλικά οικοδόμησης του οράματος της Ευρώπης και όχι ο σπόρος για την λευτεριά αυτών που άφηναν πίσω;
Ο όρκος των στρατευμένων πολύ γρήγορα δεν θα είναι πίστη στην πατρίδα, αλλά στην Ενωμένη Ευρώπη. Όσο για τα Μνημεία που σήμερα μαρτυρούν ότι σε αυτόν τον τόπο υπήρξαν άνθρωποι που δεν ανεχόταν κανένα είδος κατοχής θα γκρεμιστούν γιατί θα μαρτυρούν ότι οι φίλοι και σύμμαχοι του κάθε ξεφτιλισμένου διορισμένου υπουργού ήταν οι ορκισμένοι εχθροί ελεύθερων Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου