Έχουν περάσει περισσότερα από εξήντα χρόνια από τότε που ο Τζορτζ Όργουελ δημοσιεύθηκε το προφητικό μυθιστόρημα του, «1984″,
και υπό το φως των σημερινών γεγονότων δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή για να υπενθυμίσουμε στους εαυτούς μας ότι είμαστε σε κατεύθυνση προς τον εφιάλτη που τόσο εύστοχα περιγράφεται στο έργο του βιβλίου. Αν κάποιος ήθελε να έχει μια καλύτερη ιδέα των επιβληθέντων γεγονότων τις ελίτ στον κόσμο, τότε δεν θα έπρεπε να κάνει τίποτε άλλο παρά να διαβάσει το βιβλίο 1984.
Το 1984 (τίτλος βιβλίου), είναι γραμμένο το 1948, και περιγράφεται ως μια πολιτική σάτιρα, αλλά είναι μια πολιτική προφητεία, και είναι περίεργο πως ο Όργουελ ήταν σε θέση να κάνει μία τόσο ακριβείς περιγραφή (ή ακόμη και η ακριβής γνώση) με του τι θα συνέβαινε σήμερα.
Ο Orwell είχε πολλές επαφές με πολιτικούς κύκλους αλλά και μέλη βασιλικών οικογενειών και παρακολούθησαν την ελίτ της εποχής. Είναι πολύ πιθανό ότι από εκεί αντλούσε τις διάφορες πληροφορίες του για το πώς θα πήγαιναν τα πράγματα. Είχε εργαστεί επίσης για το BBC, όταν αυτό βρισκόταν υπό τον έλεγχο του Υπουργείου Πληροφοριών.
Ο Orwell περιέγραψε ένα παγκόσμιο ολοκληρωτικό έλεγχο, στην οποία οι άνθρωποι δεν έχουν καν τη δυνατότητα να έχουν σκέψεις που είναι σε διαφωνία με τις αρχές. Στο βιβλίο, οι άνθρωποι υπόκεινται στην «Thought Police», η οποία έχει να κάνει με όποιον είναι ένοχος για το έγκλημα της σκέψης. Στον κόσμο του Όργουελ οι άνθρωποι δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν μια δική τους ζωή και όλα όσα κάνουν ή σκέφτονται, να ελέγχονται. Η κυβέρνηση ή μέρος αυτής διευθύνεται από το «GF» ή «Big Brother», που εμφανίζεται σε αφίσες παντού έχοντας γράψει τη φράση «Ο Μεγάλος Αδελφός σας παρακολουθεί» …
Ο Orwell περιγράφει την ακολουθία των γεγονότων που οδήγησαν στη δημιουργία του κράτους του Big Brother. Μια επανάσταση που ξέσπασε στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει μετατραπεί σε εμφύλιο πόλεμο, και την ίδια στιγμή, η Σοβιετική Ένωση εισβάλλει ολόκληρη στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Σε εκείνο το σημείο ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος ξεσπά μεταξύ των τριών αναδυόμενων δυνάμεων της Ωκεανίας (το οποίο περιλαμβάνει το Ηνωμένο Βασίλειο και διέπεται από ότι ήταν προηγουμένως οι Ηνωμένες Πολιτείες) (υπό τον έλεγχο της αναζωογονημένης Κίνας) και της Ευρασίας (που προέρχεται από την «επέκταση της Σοβιετικής Ένωσης).
Κατά τη διάρκεια του αγώνα για τη συνολική δύναμη, εκατοντάδες ατομικές βόμβες έπεσαν στην Ευρώπη πάνω από δυτική Ρωσία, και τη Βόρεια Αμερική.
Από τη δεκαετία του ’90, μιλάμε για μια πιθανή σύγκρουση με την Κίνα, που έχει προγραμματιστεί να δώσει το έναυσμα για την επιβολή μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Με τα χρόνια, οι πληροφορίες αυτές μοιάζουν να επαληθεύονται, όταν ακόμα και τα μέσα ενημέρωσης συζητούν μία Κίνα που έχει «αναζωογονηθεί» με τεράστιες στρατιωτικές και οικονομικές δυνατότητες.
Τα τρία υπερ-κράτη που αναφέρονται στο 1984 στο τέλος συνειδητοποιούν ότι βρίσκονται μπροστά σε ένα αδιέξοδο στο οποίο ο πόλεμος είναι πάντα παρών (βλ. αγώνα, ή τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας) είναι πιο αποτελεσματικός από τη νίκη. Ένας συνεχής πόλεμος κρατά τους ανθρώπους σε εγρήγορση που συγκεντρώνεται και χρησιμοποιούνται την παρασκευή των όπλων και άλλων αντικειμένων που πρόκειται να χρησιμοποιηθούν κατά τη σύγκρουση.
Οι άνθρωποι χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: το εσωτερικό Κόμμα, το Κόμμα και τον Εξωτερικό προλετάριο – που ελέγχεται από τέσσερα υπουργεία με ισχυρές δομές των πυραμίδων. Τα ονόματα των υπουργείων είναι σύμφωνα με τη χειραγώγηση Όργουελ,και με βάση το νόμο της γλώσσας, την οποία ονόμασε απορρύμματα.
Τα υπουργεία είναι:
Το Υπουργείο Ειρήνης: στόχος του είναι να εξασφαλίσει συνεχείς πολέμους.
Το Υπουργείο Αφθονία: είναι υπεύθυνη για τον έλεγχο των τροφίμων και άλλων καταναλωτικών αγαθών μέσω δελτίου.
Το Υπουργείο Αλήθειας έχει τον έλεγχο της προπαγάνδας για να κρατήσει τους ανθρώπους από το να γνωρίζουν την αλήθεια.
Το Υπουργείο Αγάπης: ο ρόλος του είναι η παρακολούθηση, και ο εντοπισμός των «αντιφρονούντων» η σύλληψή τους και τα βασανιστήρια και όλο αυτό έχει σχεδιαστεί για να βεβαιωθούν ότι αγαπούν την κυβέρνηση που τους ελέγχει.
Αν θέλουμε ένα κόσμο που δεν θέλει να πειραματιστεί, τότε ήρθε η ώρα να αναρωτηθούμε: «Τι κάνω εγώ γι ‘αυτό;». Θα πρέπει ο θυμός σας να μετατραπεί σε δράση το συντομότερο δυνατό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου